4. Fairy Hills

Lucy razem z Reiko i Tsuki żwawym krokiem szły w kierunku Fairy Hills.

—Więc—zaczęła blondynka z uśmiechem—skąd przybywacie?

—A trochę stąd trochę stamtąd—odpowiedziała jej wymijająco czerwonowłosa

—Hę?

—Odkąd sięgam pamięcią mieszkałyśmy w jamach—powiedziała niebieska kotka zadowolona idąc koło swojej partnerki—czasami trafiałyśmy na jakąś wioskę.

—Chwila moment!—zaczęła zszokowana dziewczyna machając nerwowo rękami—chcecie mi powiedzieć, że wy mieszkałyście przez wiele lat w lasach!?

—Tak—odpowiedziała z uśmiechem Reiko uderzając się lekko w pierś—wierz mi hartuje to ducha.

—A rodzicie!?

—Wychowywała mnie smoczyca Thunderia—odpowiedziała i zmarkotniała—jednak dość szybko zniknęła.. ale nauczyłam się żyć na własna rękę! Wiele lat podróżowałam sama w poszukiwaniu przyjaciela..

—Przyjaciela?—zagadnęła blondynka

—Tak wiele lat temu zaginął—westchnęła czerwonowłosa i spojrzała w niebo—wątpię by jeszcze żył szukam go odkąd miałam 7 lat.. Nikt o nim nic nie wie, nikt go nie widział.

—Ahh—odpowiedziała i lekko się uśmiechnęła—chyba jest bardzo dla Ciebie ważny co?

—Tak—odpowiedziała biorąc zdziwioną Tsuki na ręce—bardzo…kto wie może los sprawi, że jeszcze się spotkamy. Ale dość już o mnie. Opowiedz kim ty jesteś.

—Ja?—zapytała zdziwiona Lucy—Pochodzę z rodziny Heartfiliów..

—O tych Heartfiliów?-zapytała—co jakiś czas temu zmarł ostatni właściciel co stracił cały majątek i był w gildii Love&Lucky?

—To jednak cokolwiek wiesz—odpowiedziała smutno uśmiechnięta dziewczyna

—Tak niektóre rzeczy nie da się ominąć—odpowiedziała smocza zabójczyni błyskawic—to był twój ojciec mam rację?

—Tak—odpowiedziała blondynka ze łzami—tyle rzeczy mu nie powiedziałam. Odeszłam tak naprawdę mówiąc mu wiele rzeczy w złości.

—Doskonale Cię rozumiem—odpowiedziała Reiko głaszcząc delikatnie kotkę po głowie—zrobiłam to samo.. a gdy wróciłam zastałam tylko pustkę..

—No cóż to coś nas łączy—odpowiedziała uśmiechnięta przez łzy

—Wiesz czasami mam wrażenie że i tak ją widzę—odpowiedziała dziewczyna patrząc ponownie w niebo—za każdym razem widząc gwiazdy, widzę jej uśmiech.

—To tutaj?—zapytała Tsuki

Reiko równo z Lucy spojrzały na piękny duży budynek który na tle czerwonego nieba wyglądał pięknie.

—Tak to jest właśnie Fairy Hills—odpowiedziała łagodnie blondynka ocierając ostatnią łzę

—Piękne!—zawołały równo dziewczyny

Lucy uśmiechnęła się widząc podekscytowaną minę czerwonowłosej.

—Więc ona nie zawsze jest taka pogodna i szalejąca jak Natsu—pomyślała

—Lucy?—zapytała Lilica, której partnerka pobiegła przodem

—A przepraszam zamyśliłam się—odpowiedziała szczerze

—Wiesz dużo staram się uśmiechać i być szczęśliwą—odpowiedziała—nie tylko dla siebie ale i dla nich.

I spojrzała z troską na Tsuki.

—Tak rozumiem—odpowiedziała jej Lucy—nie martw się w gildii zaopiekują się Yuki nic jej nie będzie.

—Na pewno—zaśmiała się dziewczyna i zapytała—też mieszkasz w Fairy Hills?

—Nie—odpowiedziała jej—chciałabym, ale czynsz jest dla mnie za wysoki.. Mieszkam w jednym w mieszkań.

Smocza zabójczyni uśmiechnęła się lekko i złapała koleżankę za rękę pociągając za sobą do budynku.

****

—Jeszcze jedna kolejka!?—zawołała pijana już Cana

—Dziewczyno ledwo się trzymasz na nogach a jeszcze pić chcesz?!—zapytał zdziwiony Wakaba

—Oj nie narzekaj—odpowiedziała lekko pijana Yuki trzymając kufel piwa—Cana się dobrze trzyma.

—Ale ty już niezbyt—odpowiedział—powinnaś już być chyba odprowadzona do mieszkania.

—Będzie dobrze—odpowiedziała brązowowłosa przytulając dziewczynę—już jest jedną z nas!

-Alkoholiczki-burknął Wakaba zaciągając się dymem

Kawałek dalej Natsu pijąc ze Stingiem zakładał się o to kto trafi swoją mocą w wyciągnięta tarcze.

—Mówię wam że trafię!—zawołał poddenerwowany różowowłosy

—Tak jasne—westchnął Gray

—Strzelaj! Strzelaj!—zachęcali go Sting z Happym

—Jak dzieci—odpowiedziała Candy kręcąc głowa z filiżanką herbaty

—Aj tam zaraz jak dzieci—odpowiedział jej Lector robiąc do niej maślane oczy

—Nie patrz tak dziwnie na mnie—odpowiedziała odsuwając się kawałek

—A przepraszam—odpowiedział brązowy kot drapiąc się z zakłopotaniem po głowie i zapytał—A ta druga kotka?

—Tsuki?-zapytała zdziwiona i poczerwieniała lekko—to taka moja jakby siostra.

—Jakby?

—Tak odkąd uszyłam jej sukienkę jesteśmy takie same—odpowiedziała kotka i spojrzała w górę oraz utonęła we wspomnieniach

„ Kotka o kolorze morskim przyglądała się z zainteresowaniem Tsuki, która niepewnie również spojrzała w jej stronę.

—Jesteś Tsuki tak?—zapytała Candy z uśmiechem

—T-tak—odpowiedziała nieśmiałe kotka i zrobiła się czerwona

—Dlaczego chodzisz bez ubrania?—zapytała zainteresowana

Na jej brzuszku zobaczyła duży księżyc, który wieczorem wyglądał jakby naprawdę się świecił.

—Bo nigdy nawet o tym nie pomyślałam by coś założyć—odpowiedziała Tsuki jeszcze bardziej się czerwieniąc—wiesz mało wychodzimy z lasu. Nie mam w co się ubrać.

Candy uśmiechnęła się lekko.

—Będziesz miała coś specjalnego—pomyślała w duchu

Cała noc siedziała i szyła sukienkę dla koleżanki co jakiś czas patrząc na księżyc. Yuki oddychając lekko podczas snu mówiła coś przez sen, potem spojrzała w stronę Reiko, która spała z przytuloną do niej niebieską kotkom.

Nad ranem morska kotka wstała jednak nikogo nie zastała oprócz ładnie zapakowanej paczuszki, nie zastanawiając się złapała ją i pobiegła w stronę gdzie co dzień ćwiczyła czerwonowłosa. Tak jak myślała zastała tam obydwie dziewczyny oraz swoją partnerkę.

—Tsukii!—zawołała, a niebieska kotka odwróciła się w jej stronę

—Mam dla Ciebie coś specjalnego—powiedziała wręczając jej pakunek

—Co to ?

—No już rozpakuj Tsuki—zachęciła ją Reiko i puściła oko do Candy, która zrozumiała kto tak ładnie zapakował jej dzieło

Niebieska kotka zaczęła rozpakowywać pakunek w z którego wyciągnęła piękna czarną sukienkę z księżycem na środku.

—Proszę uszyłam dla Ciebie sukienkę, teraz będziemy jak siostry—odpowiedziała morska kotka—wyszyłam także księżyc bo twój na brzuszku jest taki piękny aż wstyd było go zakryć.

W oczach Tsuki pojawiły się łzy i szczęśliwa przytuliła swoją kocią przyjaciółkę.”

—Hej Candy tu ziemia—pomachał kotce przed nosem Lector łapką—jesteś tu jeszcze ?

—A tak—odpowiedziała—przepraszam zamyśliłam się.

—No tak się właśnie domyśliłem

—Od czasu kiedy uszyłam Tsuki sukienkę to się z nią nie rozstaje—odpowiedziała ubawiona—mówi, że Reiko twierdzi iż ręczenie stworzona rzecz dla ukochanej osoby potrafi zdziałać cuda. Chociaż powiem Ci, że od kiedy nosi tę sukienkę uwolniły się jej moce leczące.

—Niesamowite!

—Tak—odpowiedziała—przepraszam Cię jeszcze raz za Reiko, ale mimo tego że jest lekko duchem naprawdę uczy Tsuki wiele dobrych rzeczy—dodała uśmiechnięta—mówi że smoczyca, która ją wychowywała mawiała iż największą magią jest przyjaźń i miłość.

—Kto wie?—odpowiedziała Yuki podchodząc do kotów i puszczając oko—może mieć racje.

—Kto może mieć racje?—zapytał Sting podchodząc do nich

—Oh nikt taki—uśmiechnęła się kruczowłosa do chłopaka—czyżby Natsu wreszcie trafił?

—Był blisko—odpowiedział pokazując do tyłu

Dziewczyna jak i koty spojrzeli w tamtą stronę gdzie płonął kawałek kolumny.

—Aaaaa Natsu zgaś to!—krzyczał Happy latając wokoło palącego się miejsca

Różowowłosy niewiele myśląc zabrał butelkę z ręki Cany i rzucił prosto w kolumnę, która zalśniła ogniem jeszcze bardziej.

—Natsu ty idioto!—ryknął Gray—od alkoholu ogień się jeszcze mocniej pali!

—To nie była woda?—zapytał zdziwiony

—Widziałeś kiedykolwiek u Cany coś bez procentów!?

—Zgaście to!—krzyknęła wściekła Erza do granic możliwości

****

Reiko podeszła do sklepu z kwiatami.

—Dzień dobry!—zawołała wchodząc i od razu na wejściu ujrzała piękne dwie białe różę

—Dzień dobry moja droga—odpowiedziała właścicielka patrząc za zainteresowaniem na dziewczynę—widzę że już wybrałaś kwiatuszka.

—Oj tak te są idealne—odpowiedziała smocza zabójczyni błyskawic delikatnie wyciągając je z wody i podając sprzedawczyni—proszę je ładnie zapakować. Jeśli można..

—O to pewnie dla kogoś ważnego—powiedziała miło sprzedawczyni.

—Tak—odpowiedziała i spojrzała na katedrę—dla dwojga dla mnie ważnych osób.

Zapłaciła pożegnała się ze sprzedawczynią i wyszła na ciemną już drogę. Gdy szła pogrążyła się w myślach. Tsuki spokojnie spała w domu, Lucy powiedziała że z chęcią będzie do niej zaglądać, Yuki mieli odprowadzić chłopcy. Natsu może i jest narwany, ale Sting na pewno mu cokolwiek wymyśli wybije z głowy, a Candy rozgromi całe towarzystwo. Jak to sobie wyobraziła uśmiechnęła się na samą myśl. Tak wreszcie nie jest sama.

Nim spostrzegła stała nad grobem który tak usilnie ją przyciągał do siebie przez cały dzień. Położyła kwiatki i usiadła na skale przyglądając się pierw wodospadowi, który delikatnie szumiał, a potem spojrzała na grób.

"Karen Lilica

Tutaj śpi Mag gwiezdnych duchów z Blue Pegasus"

—Cześć siostrzyczko—powiedziała Reiko—widzisz już tyle lat, a ja dalej rosnę i rosnę! Niedługo będę twojego wzrostu!

Podeszła by znów poprawić kwiaty i spojrzała na znak na swoim brzuchu.

—A widzisz całkiem bym zapomniała—odpowiedziała delikatnie wskazując na brzuch—zobacz mam gildie! Dołączyłam do gildii przyjaciela mistrza Boba Fairy Tailu. Była byś teraz ze mnie dumna. Pokonałam w przeszłości taaakiego wielkiego rekina ! Dziewczyny jadły go tyle czasu że już więcej chyba morskiego jedzenia nie zjedzą!

Nie wiedziała że ktoś za drzewa obserwuje jej rozmowę z nagrobkiem. W cieniu tylko błysnęły jego okulary.

—Leo by się zaczął śmiać jakby zobaczył że płaczę—powiedziała Reiko przez łzy—znowu by mówił, że próbuje się uwolnić moja wrażliwa duszyczka. A ty jak myślisz Karen?

W tym momencie dziewczyna dopiero wyczuła wzrok na sobie i szybko odwróciła głowę. Nim zdążyła się dobrze przyjrzeć nieznajomy odwrócił się i zaczął szybko biec.

—Zaczekaj!—zawołała i ruszyła za tą osobą .

Jednak gdy dobiegła do rynku nikogo nie zobaczyła oprócz zwykłego wieczornego ruchu.

—Czyżbym miała omamy?—pomyślała dalej się rozglądając—ale na pewno tam ktoś był..

Za murem rzeczywiście dalej była obserwowana przez te samą osobę.

—Reiko—szepnął chłopak—ona w Fairy Tail?

Zniknął pozostawiając po sobie złotą smugę światła.