29. Przygotowania do wojny

               Cała gildia zebrała się przed dziedzińcem. Yuki szczęśliwa stała obok czerwonowłosej i jej rudowłosego towarzysza. Czekali na ostatnie osoby by ruszyć w stronę Blue Pegasus.

—Jak to możliwe, że tamtej grupy jeszcze nie ma?—mruknął Makarov

—Może zaczęli się kłócić w drodze?—zaproponowała Reiko patrząc w niebo mając nadzieję, że niedługo ujrzy swoją kocią partnerkę. Wysłała ją i resztę kotów by znaleźli brakujących członków, demony z Tartarosu wcale nie będą czekać z założonymi rękami. To jest wojna!

„

Dwójka magów wybiegła z pomieszczenia podbiegając do jednego z okien. Byli parę tysięcy stóp nad ziemią, ale musieli się dostać na dół.

—Wezmę Cię na ręce—odpowiedział rudowłosy—jako, że moja magia wróciła po części powinienem móc latać.

—Gorzej jak się okaże, że nie—zachichotała dziewczyna dobrze wiedząc, że chłopak da radę—to będziemy mieli problem.

Lew zaśmiał się i wyciągnął dłoń w stronę swojej wybranki. Lilica posłusznie złapała za nią i została podciągnięta do niego. Nim zdążyła jeszcze coś jeszcze zażartować Loke uśmiechnął się zalotnie i wbił się w jej usta.

—Ostatni pocałunek przed śmiercią?—zaświergotała, gdy przerwał

—Możemy to tak ująć—zachichotał kolejny raz

—Reiko! Loke!—usłyszeli i spojrzeli w dół

W ich stronę gnały trzy małe Exceedy, z czego niebieska kotka leciała najszybciej z szerokim uśmiechem widząc swoich przyjaciół całych i zdrowych.

—Jak się cieszę, że was widzę!—zawołała dziewczyna jak jej kotka wskoczyła wprost w jej ramiona płacząc ze szczęścia—co ty tu robisz Tsuki?

—Tsuki uparła się, że was znajdzie—odpowiedział Lily

—Sama to zaproponowała!—dodał zadowolony Happy

—No proszę Pannica nam dorasta..—dodał Lew szczerząc kły—jeszcze trochę i nam chłopaka do domu sprowadzi.

Po czym puścił oko w stronę niebieskiego kotka, który od razu się zrobił czerwony mrucząc pod nosem „Ja mam Charle….ja mam Charle” Za to czarny kot śmiał się pod nosem.

—Tutaj jesteście!—usłyszała cała grupa za sobą i odwróciła głowy

Za nimi stał wściekły Jackal szykując się już do ataku.

—Masako ma wedle was wielkie plany—odpowiedział szczerząc się—więc radziłbym wam wrócić grzecznie do Sali tortur. Ale i tak Kyoka dam wam popalić.

Rudowłosy uśmiechnął się złośliwie obnażając kły, teraz mając z powrotem swoją magię zwiększoną przez smoczą siłę mógł bez problemu osłabić na chwilę kociego demona by mogli uciec.

—Eksplozja Światła!

Nim Jackal się zorientował, co robi uszaty przeciwnik ogarnęło go światło i z hukiem uderzył w ścianę niszcząc ją doszczętnie. Sześcian się zachwiał i cała trójka runęła w dół przez okno, na którym stali. Reiko z Tsuki zostali złapani przez Happiego, a Loke przez Liliego.

—Wracajmy do gildii szybko!—odpowiedziała czerwonowłosa”

Jej rozmyślania przerwało wołanie i zobaczyła pędzącego w ich stronę Natsu uradowanego na ich widok. Za nim biegła reszta smoczych zabójców i naburmuszony Laxus widać różowowłosy chłopak dał mu popalić podczas drogi. Nim dziewczyna zdążyła coś jeszcze powiedzieć jej smoczy brat rzucił się na nią zwalając na ziemię.

—Jak dobrze was widzieć!—odpowiedział Sting klepiąc Lwa po plecach—wróciła Ci gwiezdna magia?

—Tak jakby..—uśmiechnął się krzywo chłopak dalej patrząc na smoczego zabójcę ognia, który właśnie został ściągnięty przez umięśnionego blondyna z Lilici i ochrzaniany za brak taktu.

—Martwiłeś się o nas?—dodała złośliwie Reiko, gdy wstała otrzepując się z kurzu

—Chciałabyś…—burknął smoczy zabójca błyskawic

—Jasne, że się martwił—zaśmiał się Natsu i złapał białego smoczego zabójcę, który stał najbliżej za fraki podnosząc do góry udając ton Laxusa—jeśli coś im się stało porozwalam Wam łby skoro oni jeszcze tego nie zrobili!

Cała gildia wybuchnęła śmiechem widząc te scenę, a umięśniony blondyn już był gotowy strzelić różowowłosego jednak jego dłoń zatrzymała Hikari.

—Wystarczy Laxusie…

—Powinniśmy jak najszybciej wyruszyć do mistrza Boba—powiedziała dziewczyna—Tartaros na pewno jest już niedaleko!

—Oczywiście—pokiwał głową mistrz—ale zanim wyruszymy w drogę. Muszę uświadomić resztę gildii, czym jest Lumen Histoire. Te osoby, co już wiedzą, czym on jest mogą się wycofać i przygotować do wojny.

Yuki pokiwała głową i złapała zdziwionego blondyna odciągając już w stronę miasta. Reiko miała iść za nimi, ale została zatrzymana przez dłoń Lokego.

—Daj im trochę prywatności.

Czerwonowłosa kiwnęła głową i chłopak pociągnął ją w zupełnie innym kierunku, by się przypadkiem nie rozmyśliła.

—A wasza dwójka gdzie się wybiera?!—zawołała za nimi Lucy

—Na amory!—dodał ubawiony Lew wcale nie zwalniając tempa, a twarz smoczej zabójczyni zrobiła się koloru jej włosów. Może każdy wiedział o ich związku, ale nigdy na głos nie zostało to wypowiedziane tak dosadnie.

****

—Tutaj jesteś!—zawołała rudowłosa widząc zdenerwowanego chłopaka

Laxus rzucił jej tylko jedno ze swoich spojrzeń w stylu ,czego tutaj szukasz?” Hikari niewzruszona usiadła obok niego patrząc w wodę. Mieli tylko godzinę przed wyruszeniem do innej gildii, więc mogli ten czas poświęcić każdy jak chciał.

—Emmm..Laxus ja..—zaczęła nie wiedząc, co powiedzieć—to, co zrobił Natsu….nie bierz tego tak do siebie.

Blondyn warknął, przez co dziewczyna aż podskoczyła, ale co dziwne na jego twarzy widniały rumieńce.

—Dobrze, że się o kogoś martwisz—dodała pewniej—są naszymi towarzyszami!

Pomarańczowe oczy chłopaka spojrzały na jego rudowłosą przyjaciółkę, która mimo rumieńców uśmiechała się do niego szeroko. Niemrawo odwzajemnił uśmiech.

—Mogę Ci się z czegoś zwierzyć Hikari?

Niebieskie oczy dziewczyny utkwiły w nim wzrok, a jej głowa mimowolnie opadła w górę oraz dół na znak kiwnięcia.

—Zawsze chciałem mieć siostrę—odpowiedział patrząc tym razem w wodę—a teraz pojawiła się ta zwariowana dziewczyna. I gdy widzę jej uśmiech od razu robi mi się cieplej na sercu. Zabawne, że teraz, gdy już dorosłem i przyzwyczaiłem się do bycia jedynakiem pojawia się ktoś, kto chce być moją rodziną nie patrząc na mój parszywy charakter.

—Wcale nie masz parszywego charakteru—usłyszał jej delikatny głos—Reiko widzi w tobie to, co najlepsze i zresztą nie tylko ona.

Zdziwiony smoczy zabójca spojrzał w jej stronę, a smocza zabójczyni mroku poczuła jak jej twarz ma już jak nic kolor włosów Lilici.

****

Yuki ciągnęła swojego chłopaka przez uliczki ciągnąc w stronę Fairy Hills. Zdziwiony blondyn, co raz się jej pytał, o co chodzi jednak nie dostawał żadnej odpowiedzi, więc w pewnym momencie po prostu zamilkł dając się prowadzić partnerce. Zatrzymała się dopiero pod swoim pokojem i otworzyła szeroko drzwi pozwalając pierw przejść Stingowi. On posłusznie przeszedł przy niej w drzwiach i stanął na środku.

—Pamiętasz to?—zapytała uśmiechnięta kruczowłosa pokazując mu książkę o wróżkach—to była książka, którą mi pokazałeś na naszej pierwszej randce.

Usta chłopaka rozszerzyły się w uśmiechu ukazując białe kły, mimo ciągnięcia go przez całą Magnolię było warto by usłyszeć, chociaż te parę słów od niej. Widział jak otwiera książkę na środku i zacytowała pewien tekst:

,, Wyobraźnia to taka magiczna różdżka w rzeczywistości. Dzięki niej, nawet spadający liść to wróżka”

Potem zaznaczyła go żółtym mazakiem i włożyła tam zeszyt, który robił za jej pamiętnik. Zamknęła ją z hukiem i jak gdyby nigdy nic włożyła znowu w swoją półkę z książkami. Usiadła obok białego smoczego zabójcy na łóżku i położyła mu rękę na policzku delikatnie go gładząc.

—Wiesz…zawsze chciałabym widzieć u Ciebie taki szeroki uśmiech—mówiła—wyrośliśmy już od tego czasu jak byliśmy dziećmi prawda?

—Oj już bardzo dawno..—odpowiedział czując jak mu szybko bije serce, w sumie od dłuższego czasu byli naprawdę sami—a co Cię tak teraz naszło na wspomnienia?

—Tęskniłbyś jakbym nagle zniknęła jak wtedy?

—Yuki…co to za głupie pytanie w ogóle?!

—Jestem kobietą mam prawo zadawać głupie pytania—odpowiedziała dalej nie zmieniając mimiki twarzy—więc ponawiam pytanie tęskniłbyś?

Szafirowe oczy spotkały się z zielonymi. Nawet nie zdawali sobie sprawy, że ich twarze są już naprawdę blisko siebie.

—Oczywiście, że tak!—zawołał głośniej i przycisnął się do jej ust

****

Natsu błąkał się uliczkami Magnolii znudzony. Ich koty poleciały już do Blue Pegasus ostrzec ich przed niebezpieczeństwem, więc sam kręcił się po mieście. Czuł jak jego ciało jest naładowane energią i tylko czeka, aż będzie mógł ją zużyć na wrogów. W głowie roiło się mu od myśli, dopiero, co dowiedział się o tajemnicy skrywanej w piwnicach ich gildii.

—Natsu co ty tutaj robisz?—usłyszał i spojrzał w górę

Chłopak nieświadomie przyszedł pod dom blondynki, która zdziwiona patrzyła na niego przez okno.

—Nie wiem—odpowiedział szczerze patrząc w jej stronę—jakoś denerwuje się przed drogą.

Lucy zachichotała i pokazała mu gestem by wszedł do niej na górę, na co różowowłosy z chęcią przystał, nie miał ochoty dłużej samotnie pałętać się po mieście. Wszedł na górę schodami, Tak! Właśnie smoczy zabójca wreszcie jak człowiek wszedł schodami. I otworzył drzwi od jej mieszkania.

Magini gwiezdnych duchów krzątała się po mieszkaniu wyraźnie szukając jakiegoś odpowiedniego ubrania do walki, bo jej ostatnie ubranie na pewno się do takich nie nadawało. Natsu opadł na kanapę modląc się w duchu by przeżyć tę przeklętą drogę pociągiem.

—Może chcesz herbaty?—usłyszał nad sobą i otworzył oczy

Nad jego twarzą wisiała blondynka patrząc mu prosto w oczy. Jak nigdy nie czuł się zakłopotany tak teraz mu się zrobiło głupio widząc tą parę czekoladowych oczu wpatrzone w niego.

—M..może—zająknął się i po chwili dodał—tak!

Heartfillia uśmiechnęła się szeroko i ruszyła w stronę kuchni stawiając czajnik na wodę. Równo spojrzeli na zegarek, mieli jeszcze dobre pół godziny.

****

Rudowłosy ciągnął swoją dziewczynę przez las, co jakiś czas zerkając na zegarek. Musieli niedługo wrócić by zdążyć na pociąg, którym mieli ruszyć do Blue Pegasus.

—Loke gdzie ty mnie prowadzisz?—pytała zaciekawiona

—Zobaczysz—uśmiechnął się szczerząc kły, lubił jej robić niespodzianki. A jeśli zaraz mieli walczyć z Tartarosem chce wykorzystać takie chwile by trwały jak najdłużej.

Po jakiś paru minutach Lilica zobaczyła dobrze znane jej miejsce. Miejsce gdzie wszystko się zaczęło. Gdzie znalazła ją jej smocza matka, gdzie zaczęła trening z Yuki i co najważniejsze, gdzie miała swoją pierwszą randkę z Lwem.

—Pomyślałem, że zanim ruszymy na wojnę będziesz chciała rzucić jeszcze raz okiem na to miejsce—odpowiedział patrząc w górę na gwiazdy, jak nie było po chmurno można było znaleźć wiele konstelacji.

—Więc….to , co do Lucy wołałeś to był żart?—zapytała trochę mimochodem Reiko patrząc także w górę, ale po chwili poczuł jak chłopak ją do siebie przytulił

—Mówiłem, że idziemy na amory!—szepnął jej do ucha zalotnie, przez co jej twarz zrobiła się jeszcze bardziej czerwona niż jak krzyczał przy gildii

—Czasami ta twoja szczerość mnie przeraża—uśmiechnęła się lekko chcąc pozbyć się niechcianych rumieńców

—O czyżby?

—Tak wydzierać się przy gildii..

Loke zaśmiał się i okręcił dziewczynę by była odwrócona w jego stronę. Widząc uśmiech chłopaka, który tak uwielbia wyszczerzyła w jego stronę kły i Lew kolejny raz dzisiaj wpił się w jej usta. Tak to miejsce miało w sobie więcej magii niż można było sobie to wyobrazić.

****

Masako przyglądała się kruczowłosemu chłopakowi wyraźnie spięta. Tamta dziewczynka powiedziała jej prawdę o nim. Bała się jego magii, jeśli to, co ona mówiła to prawda to Shon powinien się od niego odsunąć na bezpieczną odległość.

—Co, Cię sprowadza na Tartaros?—zapytała przez zaciśnięte usta

Chłopak przekręcił głowę jakby ta wiadomość do niego nie docierała. Właściwie wyglądał jakby był zamknięty we własnym świecie. Białowłosy przyglądał mu się prawie, że z czcią. Jego wielki mistrz wrócił. Zabił lidera swojej gildii, zniszczył jej siedzibę tylko po to by ożywić tę zielonowłosą kapłankę. A tak naprawdę jego czarnowłosy Bóg chodził po ziemi już dawno.

Kobieta wiedziała, że jego milczenie na pewno nie wróży dobrze. Pierw pojawiła się mistrzyni Fairy Tail, a teraz on. Zacisnęła pięść chcąc ukryć swoje obawy przed światem. Religia, która prowadziła, Religia, której była kapłanką wyznawała po części jego magię. Zawsze myślała, że to dorosły mężczyzna, a przed nią stał nastolatek.

—Co, Cię sprowadza na Tartaros?—ponowiła pytanie

Uśmiech, który w tym momencie zobaczyła wystarczyłby jej usta wygięły się w niemym krzyku. Nim zdążyła coś jeszcze powiedzieć. Huk wstrząsnął sześcianem i ruchoma budowla zaczęła spadać w dół.

****

Koty gnały do sąsiedniej gildii ile miały sił w swoich małych skrzydełkach. Zatrzymały się dopiero przed wielką fontanną, która w nocnym świetle mieniła się na różne kolory.

—Ładne światła!—zawołała Frosch chcąc złapać wodę jednak została zatrzymana przez Lectora

—Nie jesteśmy tutaj by podziwiać takie rzeczy..

Niebieska kotka dotknęła fontanny, przypomniała sobie opowieści swojej partnerki jak była mała i ganiała się tutaj z Lokem oraz Baranem. Za każdym razem wierząc, że jak wrzuci tam pieniążek jej życzenie się spełni. Pogrzebała w kieszeni swojej sukieneczki i znalazła złotą monetę, którą dostała od rudowłosego chłopaka. Wskoczyła na fontannę i wrzuciła do wody pieniążek składając łapki do modlitwy…

—Obyśmy wygrali!

—Co robisz Tsuki?—usłyszała głos Candy i spojrzała w jej stronę

Morska kotka stała wyprostowana pomiędzy Happym i Lilym badając ją spojrzeniem.

—Proszę ducha fontanny o spełnienie mojego życzenia..

—Ducha Fontanny?

—Tak, Reiko mówiła, że w fontannie mieszkają duchy. I mogą one spełnić życzenie, jeśli ktoś tego bardzo chce!

Czarny kot uśmiechnął się szeroko i pokazał reszcie gestem by ruszyli w stronę budynku Blue Pegasus mając nadzieję, że zastaną kogoś o tak później porze. Jak tylko niebieski kot chciał zastukać drzwi otworzył mu zdziwiony Lates widząc cała grupę Exceedów.

—Co wy wszyscy tu robicie?

—Dzieje się coś bardzo złego Panie Hibiki!—zawołała Tsuki

Brązowowłosy widząc ich przerażone spojrzenia przesunął się i wpuścił koty do środka by zaraz biec po swojego mistrza do jego pałacu.

****

Zawsze ludzie nazywają jakoś swoje paringi bądź paringi ogólne (NaLu GaLe itp. Itd.) Idąc tym tokiem zapytałam z ciekawości jak Yuki określa nazwą paring YukixSting..

Padło od niej urocze słowo Yusti, kiedy wspomniałam, że kojarzy mi się z Justinem Biberem od razu stwierdziła, że lepiej jednak nie cudować :D Sobota jest najlepszym dniem wstawiania rozdziału :D