24. Wspomnienia kruczowłosej

Nad Magnolia nastał kolejny dzień, jednak pogoda wskazywała na to, że może rozpadać się na dobre. W gildii jak zwykle szalał harmider od stołu, aż do baru gdzie każdy chciał porozmawiać z uśmiechnięta Mira, albo obejrzeć tablicę ogłoszeń. Okres, który właśnie nadszedł w budynku niestety dawał tylko drobne nieciekawe misje, które robili tylko ludzie, którzy potrzebowali opłacić zaległe czynsze. Więc magowie chcąc nie chcąc polowali na złodziejaszków bądź innych magów, którzy sprawiali problemy. Ot rutynowe życie najlepszej gildie we Fiore. Czasami ludzie mieli wrażenie, że wraca całkowicie stary tryb, ponieważ Loke odkąd z gwiezdnego ducha stał się zwykłym magiem zaczął dużo przesiadywać w gildii. Lucy uśmiechała się szeroko widząc uśmiechnięta Reiko dalej pobandażowaną po ostatniej przygodzie, ale cała i zdrową. Ostatni czas wdał się dziewczynie we znaki.

—Coś taka zamyślona?—usłyszała blondynka i spojrzała na Natsu z Lokem patrzących na nią

—Ja?—zapytała głupio—a tak myślałam o ostatnich wydarzeniach

Po czym jej spojrzenie zatrzymało się na Lwie.

—A więc..—zaczęła

—Co?—zapytał rudowłosy

—Skoro zaprosiłeś Reiko na randkę to już masz pomysł gdzie?

Czerwonowłosa siedziała na parapecie obserwując ptaki i westchnęła cicho. Została uziemona w mieście i za nic nie mogła wyściubiać nosa dalej niż grób siostry. Oparła policzek o framuge i popatrzla na chmury. Cieszyła się, że Loke jest człowiekiem Jednak chciała mu pomóc by wrócił do dawnej formy, do tego ostatnia sytuacja z Nanami..

Na parapet zleciał ptaszek ćwierkając wesoło i dziewczyna utkwiła w nim spojrzenie. Zadowolony skakał tu i tam powodując smutny uśmiech na twarzy dziewczyny. Usłyszała ciche otwieranie się drzwi i do pokoju wleciała Tsuki.

—Chyba będzie padało . . —powiedziała kotka na wstępie

—Możliwe—odpowiedziała jej czerwonowłosa podnosząc się z miejsca, nie chciała więcej czasu siedzieć w pokoju—idziemy do gildii?

Kotka pokiwała wesoło głową.

Yuki stanęła przed drzwiami zatrzymując na nich dłoń. Jako, że z Reiko miała zakaz wysciubiania nosa poza miasto postanowiła sama zająć się znalezieniem kapłanki i juz nawet zaczęła wstępne poszukiwania. Jednak zanim zajmie się tym na całego stwierdziła, że pierw porozmawia z rudowłosym zanim co kolwiek postanowi dalej. Ziewnęła głośno, przez ciągle dochodzenie była zmęczona i zestresowana. Lekko uchyliła drzwi gildii rozglądając się po pomieszczeniu , każdy był zajęty swoimi sprawami. Po chwili znalazla Lokego siedzącego z gromadą, nie chciała by, kto kolwiek z budynku wiedział, co planuje i postanowiła wyciągnąć Lwa z siedziby.

—Loke?—zaczęła niepewnie podchodząc do stolika

Rudowłosy spojrzał na dziewczynę z serdecznym uśmiechem, jednak dalej widziała na jego twarzy zaklopotane rumieńce, wołała nie wnikać o czym ta trójka rozprawiała przy stole, ma teraz inne zmartwienia.

—Mogłabym Cię prosić na słówko?—zapytała czując przeszywające spojrzenie Natsu

Lew wstał od stołu i ruszył za dziewczyną do wyjścia gildii. Gdy szli już przez rynek chłopak przyglądał się jej badawczo.

—Coś się stało Yuki?—zapytał zmartwionym tonem Loke-nie obraź się, ale wyglądasz okropnie i blado

—Są sprawy, które mi nie dają spokoju—odpowiedziała drapiąc się zakłopotanie po głowie

—Coś między, a tobą i Stingiem? -dopytywał

—o..? Nie!—zawołała czerwona machając nerwowo rekami, po czym dodała ciszej—chciałam by nikt z gildii o tym nie usłyszał, a co ważniejsze nie chce by Reiko wiedziała..

—Brzmi poważnie—powiedział chłopak i spojrzał przed siebie—przejdźmy się do parku, trochę świeżego powietrza powinno Ci pomóc i na spokojnie porozmawiamy.

Yuki kiwnęła ochoczo głową i ruszyła za uśmiechniętym rudowłosym. Idąc za nim rozmyślała jak będą do siebie pasować z jej przyjaciółką. Właściwie obydwoje chodzą w koło uśmiechnięci mimo sytuacji, w jakiej się znaleźli. Znaczy Lew może i chodzi, Reiko próbuje cieszyć się z tego, co jest.

Doszli do parku za katedrą i chłopak usiadł na ławce patrząc wyczerpująco na przyjaciółkę.

—A więc, o czym chciałaś ze mną porozmawiać?—zapytał z uśmiechem

—Wiesz chodzi mi o Reiko...no i o Ciebie . .—zaczęła czując, że to jednak może głupio zabrzmiec

Lew pierw zrobił się czerwony i z zakłopotaniem zaczął czochrać swoje włosy.

—C..co konkretnie masz na myśli?—zająknął się myśląc o obiecanej randce, ku jego rozpaczy większa część pamiętała o tym i każdy dawał mu dziwne rady. Zwłaszcza Makao i Wakaba dwa cholerne zboki

—Ktoś tu ma niesamowite fantazje—zaśmiała się machając w geście, że Lew się myli—wrzuć na luz nie o to mi chodzi.

Rudowłosy odetchnął, chyba gildia naprawdę dawała mu się z tym we znaki.

—Martwię się o waszą dwójkę, sytuacja, w jakiej się znaleźliście nie jest za ciekawa—powiedziała Yuki nabierając odwagi wiedząc już, co chce powiedzieć

—Zgadzam się—odpowiedział krzyżując ręce na klatce

—Więc słyszałam od Reiko, że nie chcesz by się mieszała w poszukiwania—mówiła dalej—zresztą nie tylko ty, ale i mistrz tak uważa. Zakazał jej wychodzić poza miasto.

—Tak między nami sam go o to poprosiłem—odpowiedział chłopak-nie chce by się w to mieszała, zwłaszcza, że dalej jest w niej zapieczetowana magia. Szukając jej sama by się wystawiła jak na złotej tacy. A ona samego mnie na pewno by nie posłuchała.

—Wiem.o tym—odpowiedziała Kruczowłosa—ale trzeba znaleźć tę kapłankę, a im szybciej tym lepiej. Nie chciałam o tym nikomu mówić zanim nie poznam twojej opinii.

—Zamieniam się w słuch—powiedział chłopak opierając twarz na rękach patrząc w skupieniu na dziewczynę

—Khem, khem chciałabym się zabrać za jej poszukiwania, bo jak wspomniałam wcześniej im szybciej tym lepiej—mówiła—a dotąd nikt z gildii nawet o tym nie wspomniał, a pragnę przypomnieć, iż sytuacja trwa już od dobrego tygodnia.

—Też racja—przytaknął chłopak—widać wszyscy przyzwyczailiśmy się do takiego stanu rzeczy. Ale chyba nie chcesz iść sama?

—Nie, nie—uśmiechnęła się—chce zabrać ze sobą parę osób. Ale wracając Reiko dalej obwinia się ta całą sytuacją, pierw strata twojej magii, a potem Nanami.

Rudowłosy westchnął, doskonale rozumiał, o czym myśli Yuki.  Jednak przygotował dla dziewczyny coś specjalnego i na pewno jej humor się poprawi, gdy to zobaczy.

—Nikogo z gildii nie obwiniam—dodała szybko—wiem, że każdy ma swoje życie i czynsz do opłacenia. Co myślisz o tych poszukiwaniach?

Chłopak chwile pocierał się po brodzie.

—Czemu nie? skoro sama tego chcesz—odpowiedział patrząc na nią—jeśli mogę pomóc to pomogę. Ale pierw powinnaś zapytać mistrza o zgodę.

Dziewczyna klasnęła zadowolona w dłonie , wiedziała, że Loke się z nią zgodzi.

—Miałam zamiar go zapytać zaraz po rozmowie z tobą—odpowiedziała—wyruszę jutro, jeśli Sting nie będzie miał nic przeciwko.

Lew zagwizdał ubawiony.

—Aleście zakochani..

—Ha..ha—zaśmiała się z ironia—i kto to mówi. Myślałeś, że nie dowiem się o zaproszeniu Reiko na randkę? To, że byłam pijana nie znaczy, że nic nie wiem. Zresztą ja znam się ze Stingiem od dawna, raczej nie był byś zadowolony gdyby Reiko poszła sobie bez słowa na misje, co?

Chłopak zaśmiał się pod nosem i oparł rękę na policzku.

—Dobra masz mnie!

—Sting się darł na pół miasta—kontynuowała—a ja i tak wiedziałam wcześniej, że was do siebie ciągnie. Zwłaszcza jak widziałam zadowoloną Reiko.

—B..byla.zadowolona..?—zająknął się

—Te Romeo! wyrywałeś tyle dziewczyn, a przy niej rumienisz się jak piwonia!—zaśmiała się—dodatkowo dowiedziałam się od pewnego blondyna, że Cię do tego namawiał.

—Wiedziałem, że się tobie wygada—westchnął Lew—od początku wiedział, że coś jest na rzeczy. Facet to urodzony plotkarz. Masz jakiś plan działania?

—A owszem mam...a czemu zmieniasz temat ?

—Bo narazie rozmawiamy o czymś innym—uśmiechnął się złośliwie

—Faceci..—pomyślała i dodała—wyjadę pod pretekstem misji, a ty by Reiko nic nie podejrzewała pójdziesz z nią grzecznie na umówiona randkę! Tylko musze załatwić sprawy czynszu jeszcze..

Loke wstał z ławki i lekko klepnął dziewczynę po ramieniu.

—Mogłem się domyślić, że na coś takiego wpadniesz—odpowiedział szczerze—z czynszem mogę ja Ci pomóc. I tak przez pomysł Reiko mam tyle kasy, że przed mieszkaniem mógłbym drugą saunę postawić…

—Nie chce byś też się w to mieszał, wiec zostaw to mnie!—powiedziała—porozmawiam z Natsu, bo Sting ma swoją gildie na głowie. Jak masz pożyczyć pieniędzmi nie pogardzę.. Ale pod żadnym pozorem nie mów nic Reiko.

—Milcze jak grób—odpowiedział chłopak

—Poproszę Laxusa by miał na wszystko oko—powiedziała

—Laxusa?

—Tak, niech będzie w pogotowiu w razie wiesz czego.

Chłopak doskonale zdawał sobie sprawę o czym mówi, ale wolał nawet o takim wypadku nie myśleć.

—A właśnie! Jak nie masz pomysłu na randkę to wal do mnie śmiało!

Loke westchnął, każdy go o to meczy. Ale w sumie Yuki ja zna najdłużej zaraz po nim i Tsuki.

—Myślałem o tym miejscu, które pokazywała mi Reiko—odpowiedział—wiesz te gdzie trenowałyście.

—Idealny pomysł!—klasnęła w dłonie—Tym bardziej, że ma być ładnie. Tylko postaraj się by nie myślała wiesz o czym.

Rudowłosy uśmiechnął się krzywo, co jak co, ale on też wolał sobie z tym tego miejsca nie kojarzyć.

—Ale pomysł naprawdę dobry—dodała i szturchnęła go w bok—rzeczywiście dobry z Ciebie bajernat.

—Bardzo zabawne—mruknął chłopak, ale uśmiechnął się lekko—Lucy robiła za moją poradnie przy stole.

—A to, dlatego taki zarumieniony byłeś przy stole—gwizdnęła kruczowłosa—zaczynam się bać czy mogę z tobą Reiko zostawić.

Lew parsknął śmiechem, nigdy tak w sumie sam na sam z Yuki nie rozmawiał długo. I teraz mógł się zgodzić z czerwonowłosa, że jej przyjaciółka jest całkiem zabawna jak nie wczytuje się w książki.

—Z czego się tak śmiejesz?—dopytywała

—Z niczego—udał i spoważniał-tylko wrócicie jak najszybciej, bo inaczej Reiko na pewno się domyśli, że coś nie tak.

—Masz rację—odpowiedziała i ruszyła przed siebie patrząc za Lokem—wracamy?

Chłopak kiwnął głową i dołączył do kruczowłosej zrównując się z nią.

—Muszę porozmawiać z mistrzem—odpowiedziała—a zresztą wreszcie coś zjeść i podnieść poziom cukru bym miała więcej siły. A najlepiej to się wyspać przed jutrem.

—No przydałoby Ci się—potwierdził jej słowa Lew

Yuki poczuła się dziwnie, aż tak źle wygląda? Czuła, że chłopak dalej ją obserwuje kątem oka. Na pewno da radę! Weźmie mała grupkę osób by zbytnio nie rzucać się w oczy, załatwią to w trymiga i wrócą z dobrą wiadomością, a wtedy i humory im się poprawią.

Szli dalszą drogę w milczeniu i kruczowłosa zastanawiała się, od czego zacząć. Może i nie jest tak silna jak jej czerwonowłosa towarzyszka mimo treningów z chłopcami, ale sama jej przyjaciółka mówiła, że jej mocną stroną są książki i myślenie. Stawia dobro wszystkich ponad swoje własne, warto robić to dla rodziny. Spojrzała w niebo patrząc na dalej krążące chmury. Wie, że sytuacja ze Stingiem ruszyła bardzo szybko i że na ostatniej misji dała plamę, a zawsze tyłek musi jej ratować ktoś z gildii. Obiecała sobie wtedy, że już nigdy więcej! Koniec ze słabą Yukisią, nie będzie się więcej polegała tylko na innych. Weźmie sprawy w swoje ręce i pomoże wszystkim chodźby miała walczyć z samym diabłem. Stwierdziła w duchu, że dobrze robi dając piecze nad przyjaciółką Lwu, znają się od zawsze, więc na pewno chłopak wie co dla niej najlepsze, a Reiko kiedyś zaopiekowała się nią... Jest jej to winna.

Smocza zabójczyni przyjęła ją i Candy do siebie jakby od zawsze były rodzina. Nawet same początki, gdy kruczowłosa topiła się w książkach, czerwonowłosa starała się jej pomagać we wszystkim, mogła jej się zwierzyć ze wszystkiego, a dziewczyna nigdy jej nie wyśmiała . Jednym słowem była jej idolką i siostrą, odkąd jednym rykiem wymiotła cały bar ludzi tylko z powodu ataku na słabsza osobę.

Lew założył ręce za głowę także patrząc na chmury, które leniwie sunęły po niebie, samemu pogrążając się w swoich myślach będąc odrobinę czerwony, a w te myśli Yuki wołała nie dociekać. Patrząc na rudzielca z jednej strony rozumiała zachwyt kobiet nad nim, miał wygląd i charyzmę jednak bardziej pasował jej na brata. Reiko jej kiedyś powiedziała, że chyba przebywanie z Karen spowodowało, że stał się takim babiarzem. Ale czerwonowłosa mówiąc to zawsze się śmiała niż miała mu coś takiego za złe.

—Jakoś nie widzę, że jesteś przekonana na te rozmowę—odpowiedział chłopak

—Nie o to chodzi—westchnęła—sprawa dopiero przycichła, a ja na nowo ja rozgrzebuje. Do tego z takim zapałem..

Loke dalej patrzył na drogę.

—Nie przejmuj się—powiedział—chcesz nam pomóc i chronić Reiko, więc rozumiem twój zapał.

—Zadbała o mnie i Candy, kiedy tego potrzebowałyśmy—powiedziała Yuki—zawsze mówi, że z nas jest taka mała urocza rodzinka, która się rozrasta. W ogóle słyszałeś jak się spotkaliśmy?

—Kiedyś Reiko wspomniała mi trochę—odpowiedział—ale nie dużo . . Więc  z chęcią posłucham .

“

Kruczowłosa mając zaledwie roczek została przygarnięta przez smoczyce Nivis.

Z tego, co pamiętała dziewczyna jej matka była pogodna i przyjacielska, nie dość ze przygarnięla dziecko dziecko to także pomagała ludziom z wioski pod przykryciem. Nie pozwalała zbliżać się innym ludziom do siebie, a Yuki pomyślała, że pewnie, dlatego, że się od nich różni.

Smoczyca opiekowała się dziewczynka mając nadzieję, że kruczowłosa wyrośnie na dobra osobę i będzie mogła być z niej dumna. Przez lata gdzie Nivis opiekowała się Yuki były najszczęśliwszymi dniami zarówno jak u jednej tak i drugiej. Kruczowłosa jak na dziecko była bardzo zdolna, szybko nauczyła się chodzić, a gdy podrosła uczono jej magii smoczych zabójców. W przeddzień zniknięcia z ciężkim sercem dała dziewczynce mapę, która prowadziła do skarbu rangi S.

Gdy Nivis już nie było jej córka błąkała się bez celu ukrywając twarz by nikt jej nie poznał, na jej twarzy najczęściej widniał smutek spowodowany poszukiwaniem matki. Przy jednym z miast w wieku 10 lat spotkała pewnego blondwłosego chłopca, któremu towarzyszył mały rozgadany kotek. Z zainteresowaniem ukryła się przy pniu patrząc na to, co się dzieje.

—Kłamca!—zawołał jeden z chłopców trzymając w dłoni kamień

—Pokaz Ryk no pokaż!—drwił drugi, a reszta się bacznie temu przyglądała

Yuki chcąc podążać droga matki, zsunęła kaptur niżej ukrywając twarz i podeszła do nich.

—Ej co Robicie?—zapytała lodowatym tonem, jaki wyrobił się u niej przez te całą samotną podróż

—Nie twoja sprawa—mruknął zielonowłosy chłopiec przyglądając się kapturowi

Chciał już rzucić kamieniem, jednak dziewczyna zatrzymała jego rękę

—Co?

—Nie mogę stać i Patrzeć jak dręczycie innych—syknęła i chłopiec poczuł jak jego dłoń odmarza

Odskoczył trzymając się za rękę.

—Czarownica!—zawołał głośniej—ściągnijmy jej kaptur!

—Tak musi mieć ciekawa buziuchnę—zawołał drugi

                Nim dziewczyna zareagowała została złapana za kaptur i pociągnięta na ziemię. Nie chciała objawiać więcej swojej magii by nie wyszło na jaw, że była wychowywana przez smoka. Sytuacje uratował blondwłosy chłopaczek łapiąc chuligana za dłoń. Spojrzał na wybawicielke, a z niej na grupę otaczającą ich z każdej strony.

—Radzę wam stąd zmiatać—warknął—pókim miły..

Słysząc warknięcie w jego tonie zrozumiel, że to nie przelewki. Grupa prawie siła odciągnęła lidera i uciekli z nim w las zostawiając trójkę sama. Chłopczyk podszedł do dziewczyny pomagając jej wstać.

—Dzięki, że się za nami wstawiłaś—powiedział nieśmiało próbując zajrzeć pod kaptur

—Sting-kun na pewno byś ich przegonił, tak!—powiedział Lector i spojrzał na Yuki dodając—też dziewczynko byłaś niesamowita!

Yuki zaśmiała się cicho.

—Jestem Yuki Inaba—odpowiedziała podając dłoń Stingowi

—Sting Eucliffe. Mieszkasz tutaj?-zapytał chłopak—nigdy Cię tu nie widziałem.

—Nie, nie—odpowiedziała—jestem tu przejazdem. Szukam swojej matki po świecie. Zniknęła dawno temu.

—Tak po prostu zostawiła dziecko?—zapytał zdziwiony Lector

—Hej spójrz na siebie—mruknęła i dodała—moja mama trochę się różni od innych mam..

—Tak jak każda—powiedział blondyn kiwając głową, ale widząc spojrzenie zielonych oczu szybko się zreflektował—to znaczy?

Dziewczyna wzięła trochę powietrza w płuca zastanawiając się czy może powierzyć im swoją tajemnice. Właściwie nie wiadomo czy jeszcze kiedyś się spotkają, a co jej szkodzi nigdy nie miała przyjaciół.

—Moja mama jest smokiem..

Zapadła chwilowa cisza i kruczowlosa chciała juz się wycofać, widząc spojrzenia nowo poznanych. Jednak usta blondyna wykrzywiły się do szerokiego uśmiechu pokazując jego śnieżnobiałe kły.

—Zabawne—odpowiedział—mój tata był smokiem.

—Jesteś smoczym zabójca?!—zapytała podekscytowana poznając wreszcie kogoś podobnego do niej

Sting uśmiechnął się szeroko na słowa Yuki, była pierwszą osobą, która to powiedziała przy nim z taką radosną nutą, przez co nie czuł się wyobcowany.

—Twój tata tez zniknął jak moja mama?—zapytała po chwili, a twarz chłopaka zmarkotniala

—Emm..Nie zabiłem go—odpowiedział i zobaczył przerażona minę dziewczyny—znaczy sam mi kazał to zrobić! Stwierdził, że dzięki temu będę silniejszy.

Dziewczynce było żal blondyna, sama nie dałaby rady zabić Nivis choćby ta ją błagała nad życie. Poklepała chłopaka po włosach matkowym gestem chcąc okazać mu wsparcie. Dziwnym zbiegiem okoliczności zaproponowała mu wspólna wędrówkę by lepiej poznać innego smoczego zabójcę z bliska, a Sting bez zastanowienia zgodził się. Droga tych dwojga rozeszła się po 4 latach, gdy blond włosy kompan postanowił dołączyć do gildii szablozębnych i mimo próśb dziewczyna nie dołączyła z nimi, nie chciała mieć nic wspólnego z tamtejszym mistrzem, który miał tyranskie zapędy.

Na jednej z dróg znalazła jajko o uroczych wzorach, z którego wykluł się exceed bardzo podobny do Lectora jednak płci żeńskiej. Zadowolona dziewczyna nazwała ją Candy. Dzięki opowieści rudego kociego kolegi wiedziała skąd pochodzą koty i kim są. Kotka rosła, a jej żarcik wyostrzyl się dając Yuki wiele razy popalić.

Wreszcie po dwóch latach dziewczyny postanowiły ruszyć na poszukiwania skarbu Nivis, której mapa cały czas spoczywała na dnie plecaka kruczowłosej. Na ich nieszczęście tropem smoczej zabójczyni i jej kociej koleżanki ruszyła gildia poszukiwaczy skarbu Orange. Uciekając przed gildią, która nie raz kończyła różnie. Jak nie zmieciona przez dzikie zwierzęta to przez ludzi różnych wiosek. Dziewczyny doszły do Krokusu, gdzie Yuki chciała zobaczyć jak idzie Stingowi w gildii, a dzisiaj miały odbyć się pierwsze zawody turnieju. Jednak już tej samej nocy gildia napadła na bar gdzie przesiadywaly dziewczyny, a na nieszczęście Orange właśnie w tym barze postanowiły zjeść swoją kolacje Reiko i Tsuki (patrz. Rozdział 18 Festiwal zbiorów)

Yuki zachwycona mocą przyjaciółki dołączyła do niej chcąc nauczyć się czegoś od żeńskiej części. Bo mimo znania Stinga, czerwonowłosa reprezentowała zupełnie inny poziom siły i jej zachowanie dawało wiele do życzenia..”

                Przy momencie gdzie kruczowlosa opowiedziała historie z morskim stworzeniem( patrz. Rozdział 2 Reiko vs Laxus) Lew wybuchnął głośnym śmiechem.

—To nie jest zabawne..—mruknęła skrzywiając się na samo wspomnienie—ryba na śniadanie, na obiad i na kolacje..

—Ciesz się, że ona, chociaż gotować umiała—odpowiedział już próbując przestać się śmiać

Usłyszeli głosy i spojrzeli w tamtą stronę. Przez rynek szła czerwonowłosa i Tsuki rozmawiając ze sobą. Dziewczynie zapaliła się czerwona lampka widząc gdzie zmierzają jej przyjaciółki i popchnęła zdziwionego Lokego by szedł szybciej by je dogonić.

—Yuki co ty..—zaczął zdziwiony

—Idą w stronę gildii..—mruknęła—zajmij ją czymś by tam na razie nie doszła.. Nie wiem pożongluj czy coś!

Reiko usłyszała wołanie za sobą i odwróciła głowę, w jej stronę szła jej przyjaciółka z Lwem.

—Wy na spacer w taką pogodę?—zapytała zdziwiona patrząc na niebio gdzie powoli widać było, że zbiera się na porządna ulewę, po czym dodała—kiepsko wyglądasz Yuki.

—Dzięki jesteś nie pierwsza osoba, która mi to dzisiaj mówi—mruknęła, a u dziewczyny pojawił się złośliwy uśmieszek—muszę coś załatwić, więc zostawiam wam waszego rudego kompana.

I nie dodając już nic więcej szybko pobiegła w stronę gildii, a cała trójka patrzyła na nią zdziwiona jak zniknęła w tumanie kurzu, który ciągnął się już w stronę Fairy Tail.

—Problemy miłosne?—zapytała Reiko chłopaka patrząc dalej w tamtą stronę

—Można tak powiedzieć—odpowiedział wyszczerzony zakładając ręce za głowę—może macie ochotę coś zjeść moje drogie panie?

Yuki wpadła do gildii prawie wywalajac przy tym drzwi. Jednak przy otwieraniu trafiła drzwiami w jednego z członków.

—Przepraszam!—odpowiedziała szybko i zaczęła spojrzeniem przeczesywać gildie, widząc starego człowieka na barze od razu ruszyła w tamtą stronę—mistrzu!

Musiała się spieszyć, nie wiedziała ile czasu Loke przytrzyma dziewczynę poza gildią, a zresztą niech ćwiczy na jutrzejsza randkę. Po drodze pociągnęła znaną Różowowłosa czupryne za sobą ciągnąc w stronę zdziwionego Makarova.

—Natsu znowu coś zmalował? —zapytał zmęczonym tonem i spojrzał na zdziwionego smoczego zabójcę

—Ja nic nie zrobiłem!—zawołał od razu przerażony

Erza wstała od stołu oraz skinęła głową w stronę Lucy i Graya, którzy posłusznie wstali idąc w stronę mistrza. Jak nic Natsu znowu coś zmalował, a Yuki zaraz rozwali mu głowę za zgodą mistrza.

—Nie..nie—odpowiedziała niepewnie zielonooka—raczej mam pewną sprawę do porozmawiania nie tylko z Panem.

Dragneel od razu się ożywił siadając po turecku posłusznie na ziemi, a koło niego zleciał jego niebieski kompan siadając w tej samej pozycji. Po chwili ku zdziwieniu dziewczyny dołączyła reszta patrząc na nią z zainteresowaniem.

—Wiec?—zapytał mistrz także zdziwiony powiększeniem się koła

—Tak pomyślałam—mówiła cicho—że mogłabym się zająć znalezieniem kapłanki.

Makarov otworzył szerzej oczy, a reszcie wymknelo się głośne “Coo?!” Przez co reszta gildii spojrzała w ich stronę, jednak wystarczyło spojrzenie starego człowieka by każdy zajął się z powrotem swoją pracą.

—Chyba nie chcesz iść na to sama?—powiedziała ciszej Erza

—Właściwie chciałam poprosić o pomoc Natsu...

Chłopak bez słowa podskoczył.

—Ja się zgadzam!—zawołał nakręcony

Mistrz spojrzał na każdego z osobna. Drapiąc się po podbródku, a w głowie starca szalało tysiące myśli. Propozycja Yuki była dość dziwna, ale dziewczyna miała rację. Sam myślał by znowu wznowić poszukiwania i miał o to poprosić swojego wnuczka ze swoją grupą, ale skoro kruczowłosa zgłosiła swoje zainteresowanie to czemu nie? Ale na pewno nie puści jej samej z Natsu, bo chłopak narobi więcej szkód niż pomoże.

—Zgodzę się pod jednym warunkiem—powiedział po dłuższym namyśle i spojrzał na resztę—Erza, Lucy i Gray idziecie z nimi.

Mina blondynki zrzedła, miały znaleźć wiedźmę, która załatwiła jej najsilniejszego ducha na cacy. Jednak reszta bez zbędnych słów pokiwała zgodnie głowami, więc bądź, co bądź dziewczyna też się zgodziła zaciskając dłoń na złamanym kluczu, który cały czas był w jej kieszeni. Nie może w koło się wachać!

Nazajutrz grupa spakowana ruszyła w stronę stacji ku rozpaczy Natsu, by wyjechać pierw do Sabertooth na rozmowę z Stingiem. Może i chłopak był zajęty obowiązkami, ale powinien wiedzieć, co szykują, a może wyruszy z nimi lub kogoś wyśle. Jedynie Reiko zdziwiona stała obok rudowłosego i swojej kotki patrząc na pakujących się już towarzyszy do pociągu . Czerwonowłosa została przechytrzona, że grupa wyrusza na misje, którą polecił im sam mistrz. Jedynie widząc zmartwione spojrzenie Lwa ukryte pod sztucznym uśmiechem wiedziała, że coś tu się nie zgadza, ale nie chciała się w to zagłębiać i po cichu liczyła, że to nie jest to, o czym myśli.